Gra w kapsle to ponadczasowa zabawa, która ma wieloletnią tradycję i do dziś jest chętnie uprawiana nawet przez tych, którzy niekoniecznie przepadają za klasyczną piłką nożną
W historii piłki nożnej ważną datą jest rok 1855, kiedy to powstał pierwszy klub piłkarski, SCHEFFIELD F.C., a następnie w 1857 roku klub HALLAN, potem klub Forrest w 1859 roku, a następnie inne angielskie kluby. 26 października 1863 roku powstał Angielski Związek Piłki Nożnej, Football Association. Wtedy to piłka nożna rozdzieliła się na grę ręczną i nożną (rugby) oraz grę wyłącznie nożną (soccer).
Od tego czasu możemy liczyć początek nowoczesnej piłki nożnej. Piłka nożna stała się jednym z najpopularniejszych i najpoważniej traktowanych sportów. Jest uprawiana na całym świecie, odbywają się różne zawody na poszczególnych kontynentach, a jednym z najważniejszych wydarzeń jest mistrzostwa świata, które odbywają się co cztery lata. W miarę rozwoju piłki nożnej stawało się coraz bardziej jasne, że do osiągnięcia sukcesu nie wystarczy tylko kopnąć piłkę do przodu, a potem napastnik albo ją osiągnie, albo nie.
Aby osiągnąć sukces, trzeba było modelować ruchy zawodników na boisku, określić, kto gdzie ma się ustawić, i do kogo ma trafić piłka, a dobrze wypracowany atak kończył się golem. Do opracowania strategii trenerzy używali guzików, krążków, kamyków. To doprowadziło do powstania gry w kapsle, która na początku XX wieku zdobyła dużą popularność. Początkowo rolę zawodników pełniły zwykłe guziki od płaszcza, a jako piłka służył mniejszy guzik z masy perłowej, podczas gdy bramki były wykonane z drewna, papieru, gazy i pończoch. W latach sześćdziesiątych pojawiła się pierwsza oficjalna książka zasad gry, a gracze mogli już kupować gotowe drużyny, co doprowadziło do pojawienia się plastikowych i metalowych bramek, przemysłowo produkowanych drużyn z różnych materiałów, o różnych kątach nachylenia, rozmiarach, kolorach i wzorach.
Prawdziwy rozwój gry nastąpił w latach 80., kiedy to zaczęła się przekształcać w sport wyczynowy. Przyjacielskie grupy nadal trzymały się drużyn z kapsli, ale część graczy chciała indywidualnych mistrzostw, I ligi, II ligi, mistrzostw świata, mistrzostw Europy, wszystko to w zorganizowanych warunkach. W 1989 roku powstał Węgierski Związek Piłki Stołowej, który przejął kierownictwo nad krajowym życiem gry w kapsle, a w 1993 roku Międzynarodowy Związek Piłki Stołowej, który odpowiadał za międzynarodowe życie gry w kapsle. Krajami założycielskimi były obok Węgier, Rumunia, Jugosławia i Słowacja. To, co wymyślili nasi przodkowie dzięki grze w kapsle, warto rozważyć wprowadzenie do przygotowania dzisiejszych piłkarzy. Ten sport wymaga przygotowania mentalnego, dyscypliny taktycznej i dużej koncentracji, a także uczy samodyscypliny i samoświadomości.
